An’da.. Geçmiş hafızadan, gelecek ise projeksiyondan ibaret. Elimizdeki tek gerçek an; şu an. Gücümüzle sadece şu anda buluşabilir; hazzı da sadece şu anda deneyimleyebiliriz. Yad etmek de hayal etmek de ‘şimdi’nin yerini tutmaz.
Kendinde.. Etrafında her ne olursa olsun, ipin bir ucu daima kendini göstersin. ‘Tam burada, bunun içinde bana neler oluyor, ne hissediyorum, neye ihtiyacım var?’ diye sor kendine, sor ki kendine rağmen değil, kendinle beraber yaşa.
Soru’da.. Hayata dair sorularının yanıtlarını bulmak için acele etme, yanıtı gelmeyen soru capcanlıdır, kendi potansiyeline gebedir. Yanıtlar gecikebilir, yanıtların da tıpkı çayın demini alması gibi lezzetlenmesi için zamana ihtiyacı olabilir. Vaz mı geçeceksin sorudan ya da içinde bir türlü rahat edemediğin yanıtlarla idare mi edeceksin? Kalmayı dene o soruda; her gün sor kendine ve yanıtını sevgiliyi bekler gibi bekle, bak neler neler oluyor.
Belirsizlikte.. Belirsizliğe eşlik eden duygu çoğu zaman ‘kaygı’. Hayatta kalmak içgüdüsüyle negatife meyilli olduğumuzdan geliyor, fizyolojik gerçeğimiz bu. Henüz belirsizlikte ‘yaşasın, hiçbir şey belli değil, kimbilir ne harika şeyler olacak’ diyen birini duymadım :) Oysa, şimdilik yolculuk devam ettiği sürece her bir şey bir diğerinin sadece ‘öncesi’, tamamı değil.. Neye dönüşeceğini gerçek bir merakla izlemeye ne dersin?
Profesyonel Koç
Duygu Özkarabıyık
Gotogemba - Eğitmen ve Mentor